Dokumentowanie umowy komisu

Umowa komisu jest umową konsensualną, wzajemną i odpłatną, wykazującą pewne podobieństwo do umowy zlecenia czy też umowy agencyjnej. Zgodnie bowiem z art. 765 Kodeksu cywilnego przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się, za wynagrodzeniem (prowizja), w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym. Podstawowa różnica między umową komisu a umową zlecenia czy umową agencyjną polega więc na tym, że zleceniobiorca komisant, aczkolwiek działa na rachunek zleceniodawcy (komitenta), to jednak zawsze występuje w imieniu własnym. W konsekwencji tylko jego obciążają obowiązki oraz tylko jemu przysługują uprawnienia wynikające z zawartej przez niego z osobą trzecią umowy sprzedaży. Na nim też ciąży obowiązek udokumentowania tej czynności. Komitent natomiast nie nawiązuje z osobą trzecią żadnego stosunku zobowiązaniowego, chociaż to między nimi dochodzi w istocie do przejścia własności rzeczy. Z kodeksowej definicji umowy komisu można ponadto wyprowadzić wniosek, że komisant jest profesjonalistą, wykonującym czynności w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, komitent zaś może być osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, choć oczywiście nie musi. Sposób dokumentowania czynności w ramach umowy komisu będzie kształtował się różnie w zależności od tego, czy strony umowy komisu są podatnikami - płatnikami VAT.