Obowiązki płatnika przy przedłużaniu okresu zasiłkowego (cz. 2)

Podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego stanowi podstawa wymiaru zasiłku chorobowego. Oznacza to, że podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego przysługującego pracownikowi stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi w ciągu sześciu miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Jeżeli wynagrodzenie pracownika ulega znacznemu wahaniu ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania, podstawę wymiaru świadczenia stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi w ciągu kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy. Kategorie tych pracowników określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia przypadków, w których za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie z 12 miesięcy kalendarzowych (Dz.U. Nr 70, poz. 790).