Czy możliwa jest współpraca naukowców z przedstawicielami biznesu?
Akademicki wymiar korporacji
Odcięty od rzeczywistości. Zamknięty w laboratorium. Z trudnością nawiązujący kontakty pozauczelniane. Mówiący niezrozumiałym językiem. Nieprzystający do wymogów rynkowych. Taki obraz naukowca niejednokrotnie tkwi w głowach przedstawicieli biznesu. Czy słusznie?
Nie - mówią uczelnie oraz firmy, które zdecydowały się na współpracę z doktorantami, nauczycielami akademickimi i pracownikami naukowymi.
Obopólne korzyści
Coraz częściej mamy do czynienia z transferem wiedzy akademickiej do przedsiębiorstw oraz komercjalizacją badań naukowych. W nawiązywaniu kontaktu: naukowiec-biznes pomagają m.in. agencje rozwoju regionalnego oraz działające przy uczelniach centra transferu technologii. W promowanie tzw. gospodarki opartej na wiedzy włączają się instytucje samorządowe, urzędy miast, organizacje i związki pracodawców. W ramach specjalnych programów oferowane są naukowcom staże w przedsiębiorstwach. To dla nich szansa, by spróbować innego rodzaju pracy niż ten, który mają na co dzień w uczelnianych murach, poznać strukturę firmy, procesy produkcyjne, inny sposób komunikacji oraz drogę do komercjalizacji. Dla firmy to z kolei okazja, by wzbogacić się o naukowy potencjał i spojrzeć na strategię biznesową z innej perspektywy. Te dwa na pozór odmienne światy mogą się połączyć i nawzajem od siebie uczyć. Trzeba tylko stworzyć ku temu odpowiednie warunki.
