VAT a karta podatkowa

VAT a karta podatkowa

Aneta Pożarowska

Stan prawny na 13 lutego 2001 r.

Karta podatkowa – uregulowana w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2000 r. nr 122, poz. 1324) – była do niedawna najprostszą formą opodatkowania podatkiem dochodowym, gdyż nie wymagała prowadzenia żadnych ewidencji, z wyjątkiem ewidencji związanej z zatrudnianiem pracowników. Podatnicy, szczególnie prowadzący działalność gospodarczą w mniejszym rozmiarze, często wybierali tę formę opodatkowania, pomimo wysokich czasem stawek, właśnie z uwagi na brak obowiązku prowadzenia kłopotliwych ewidencji podatkowych. Nadmienić również należy, iż podatnicy opodatkowani kartą podatkową korzystali ze zwolnienia w podatku VAT (z drobnymi wyjątkami), i to bez względu na wielkość uzyskiwanych obrotów. Karta podatkowa, która w zasadzie nie wymagała wielkiej znajomości przepisów podatkowych, ułatwiała prowadzenie działalności głównie drobnym rzemieślnikom, dla których prowadzenie ksiąg podatkowych wydaje się zbyt trudne i których nie stać na korzystanie z profesjonalnych usług księgowych czy doradztwa podatkowego.

Sytuacja ta w istotny sposób uległa zmianie od 1 stycznia 2001 r., kiedy weszła w życie ustawa z dnia 17 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 105, poz. 1107). Nowe przepisy ograniczyły zwolnienie w podatku VAT przewidziane dla podatników opłacających podatek dochodowy w formie karty podatkowej, wprowadzając etapową likwidację zwolnienia podmiotowego dla . Konsekwentnie wprowadzono również bardzo istotną zmianę nakładającą na podatników rozliczających się w formie karty podatkowej obowiązek prowadzenia ewidencji na potrzeby podatku VAT.