Dokumentowanie i ewidencjonowanie VAT-u w praktyce

Ewidencjonowanie VAT-u

Podstawowym obowiązkiem podatników VAT jest prowadzenie na potrzeby tego podatku odpowiedniej ewidencji. Obowiązkiem tym objęci są nie tylko podatnicy opłacający VAT, ale również większość podatników zwolnionych z podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy o VAT nie stawiają przy tym żadnych wymagań co do formy, w jakiej ewidencja dla celów podatku od towarów i usług ma być prowadzona, określają jedynie zakres danych, jakie podlegają ewidencjonowaniu. Analizując przepisy art. 27 ust. 1 i 4 ustawy o VAT, można wyodrębnić trzy grupy podatników, w zależności od zakresu ciążącego na nich obowiązku ewidencyjnego. Są to:

l

l

l

Równocześnie wyodrębnić można dwa rodzaje takiej ewidencji: ewidencję uproszczoną VAT (ewidencję sprzedaży) oraz pełną ewidencję VAT (ewidencję zakupów i sprzedaży oraz podatku naliczonego i należnego). Warto pamiętać, że różna może być także forma prowadzenia każdej z tych ewidencji. Mogą bowiem one zarówno być prowadzone jako część podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji sprzedaży u podatnika ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub ksiąg rachunkowych u podatnika zobowiązanego do prowadzenia takiej ewidencji, jak i w formie ewidencji wyodrębnionych. Ważne tylko, by spełniały one podstawowe wymogi określone w przepisach o VAT.

Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji VAT

W świetle art. 27 ust. 1 i 4 ustawy o VAT, całkowite zwolnienie z obowiązku prowadzenia jakiejkolwiek ewidencji VAT dotyczy w 2001 r. wyłącznie:

l

l