Leasing i wynajem długoterminowy

Do końca 2000 r. przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz. 50 z późn. zm.), a także rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów tej ustawy (Dz.U. nr 109, poz. 1245 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2001 r. nr 122, poz. 1324) nie posługiwały się pojęciem leasingu. Podobnie jak ustawy o podatkach dochodowych określały leasing jako odpłatne użytkowanie oraz usługi o podobnym charakterze do usług najmu i dzierżawy. Od 1 stycznia 2001 r. w § 6 ust. 1 pkt 4 oraz § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 109, poz. 1245 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2001 r. nr 95, poz. 1039) pojawiła się już nazwa leasing.

W ustawie o VAT leasing traktowany jest jako świadczenie usług. Oddanie rzeczy w odpłatne użytkowanie w ramach umowy leasingu podlega opodatkowaniu według stawki 22%. Finansujący obowiązany jest do ustalenia tego podatku od każdej raty leasingowej. Zgodnie bowiem z § 6 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług leasingu powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż z upływem terminu płatności. O ile w przypadku nabycia środka trwałego w drodze umowy kupna-sprzedaży podatek VAT płacony jest od całej wartości tego zakupu, to w przypadku leasingu VAT nalicza się jedynie od poszczególnych rat leasingowych.