Wyrok podczas nieobecności

W zeszłym miesiącu nie stawiłem się na rozprawę w sprawie o zapłatę odsetek. Tydzień temu otrzymałem od razu wyrok zaoczny, w którym sąd zasądził całą kwotę żądaną przez mojego przeciwnika. Ja tymczasem byłem za granicą w interesach i nawet gdybym chciał, nie mogłem przyjść do sądu. Co robić w takiej sytuacji? - Wawrzyniec D. z Płocka

Procedura cywilna przewiduje instytucję wyroku zaocznego jako swoistą sankcję, stosowaną wobec osób, które uciekają się do najprostszej obstrukcji procesowej - nie stawiają się na rozprawę. Musimy przy tym zwrócić uwagę na bardzo istotny fakt - samo niestawiennictwo nie jest wystarczającym warunkiem do zastosowania zaoczności. Musi być ono jeszcze należycie udokumentowane. Innymi słowy, w aktach sprawy musi się znaleźć „zwrotka”, czyli potwierdzenie otrzymania wezwania na rozprawę. Jak czytamy w wyroku SN z 7 marca 1973 r. (sygn. akt III PRN 3/73, niepublikowany), Gdy pozwany jest prawidłowo powiadomiony, sąd - wydając wyrok zaoczny - przyjmuje za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Warto wiedzieć, że - jak czytamy w wyroku SN z 31 marca 1999 r., sygn. akt I CKU 176/97, Prok. i Pr. z 1999 r. nr 9, poz. 30) . Sąd musi więc za każdym razem badać, czy zasądzenie będzie zasadne.