Opłaty sądowe w sprawach cywilnych

Stan prawny na 8 stycznia 2008 r.

Adam Malinowski - radca prawny

Rodzaje opłat i sposób ich wnoszenia

Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 167, poz. 1398 z późn. zm.) wskazuje, że wysokość opłat stosunkowych zależy od przedmiotu sporu albo od przedmiotu zaskarżenia. Jeżeli kilka osób wnosi jedno pismo, to uiszczają jedną opłatę. Gdyby jednak zawierało ono kilka roszczeń, każdy płaci opłatę oddzielnie proporcjonalnie do swojego roszczenia lub zobowiązania. W sytuacji jednak, gdy przedmiotem sprawy są roszczenia albo zobowiązania jednego rodzaju i oparte na jednakowej podstawie faktycznej i prawnej (współuczestnictwo formalne), każdy współuczestnik uiszcza opłatę oddzielnie, stosownie do swojego roszczenia albo zobowiązania. Na piśmie podlegającym opłacie należy podać wartość przedmiotu sporu lub wartość przedmiotu zaskarżenia, gdy od niej zależy wysokość opłaty. Obecnie na mocy art. 126 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. nr 43, poz. 296 z późn. zm.), wartości przedmiotu sporu lub zaskarżenia podaje się w złotych, zaokrąglając w górę do pełnego złotego. Opłacie podlega nie tylko pozew i wniosek wszczynający postępowanie w sprawie sporządzony w formie pisemnej, lecz również złożony ustnie do protokołu (np. w sprawach pracowniczych). Sąd nie podejmuje żadnej czynności na skutek braku opłaty. Z kolei pismo tylko częściowo opłacone, sąd traktuje jako nieopłacone i zwraca je albo odrzuca. Zaliczkę na wydatki należy wpłacić do kasy sądu albo na rachunek bankowy sądu. Natomiast nie uiszcza się jej w znakach opłaty sądowej. Nie opłaca się wniosku o sporządzenie uzasadnienia i o doręczenie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem zgłoszonego w ciągu tygodnia od ogłoszenia sentencji.