Wartości niematerialne i prawne po nowelizacji ustawy o rachunkowości

Wartości niematerialne i prawne po nowelizacji ustawy o rachunkowości

MAREK NAWROT

Pojęcie wartości niematerialnych i prawnych obejmuje nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania. Od środków trwałych i inwestycji różnią się tym, że nie mają postaci rzeczowej. Po zmianach w ustawie o rachunkowości, nadano temu pojęciu nową treść. Warto zapoznać się ze zmienionymi rozwiązaniami, gdyż wynikają z nich nowe obowiązki dla jednostek poddanych regulacjom ustawy o rachunkowości.

Nie bez znaczenia będzie też porównanie nowych rozwiązań dotyczących wartości niematerialnych i prawnych wynikających ze znowelizowanej ustawy o rachunkowości z rozwiązaniami przyjętymi w prawie podatkowym. Co prawda rozwiązania te mogą jeszcze ulec zmianie (chociaż w minimalnym zakresie, jeśli w ogóle uda się znowelizować ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych), jednak analiza porównawcza według starych przepisów podatkowych pozwoli lepiej zrozumieć zmiany, jakie do pojęcia wartości niematerialnych i prawnych wniosła nowelizacja ustawy o rachunkowości.

Wprowadzenie

Definicja wartości niematerialnych i prawnych zawarta jest w art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy o rachunkowości. Rozumie się przez nie nabyte (także nieodpłatnie) przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności (czyli ustawa nie zawiera zamkniętego katalogu tych wartości):

1) autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje,

2) prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych,

3) know-how.

Przez aktywa trwałe należy rozumieć kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.