Zwolnienia grupowe - obowiązki pracodawców i uprawnienia pracowników

Zwolnienia z przyczyn niedotyczących pracowników: W ramach zwolnień grupowych następuje w krótkim czasie rozwiązanie stosunków pracy ze znaczną częścią załogi z przyczyn niedotyczących pracowników. Procedura przeprowadzania przez pracodawcę zwolnienia grupowego składa się z czterech etapów: konsultacji ze związkami zawodowymi, przekazania informacji do urzędu pracy, zawarcia porozumienia lub wydania regulaminu zwolnień, dokonania notyfikacji - powiadomienia urzędu pracy. Pracownikowi w związku z rozwiązaniem stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika przysługuje odprawa pieniężna.

Problematyka dokonywania zwolnień grupowych jest uregulowana w ustawie z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (zwana dalej ustawą o zwolnieniach grupowych). Aby do pracownika miały zastosowanie regulacje tej ustawy, rozwiązanie z nim stosunku pracy przez pracodawcę powinno nastąpić z przyczyn niedotyczących pracowników.

Przepisy wymienionej ustawy nie zawierają szczegółowego katalogu przyczyn, które uzasadniałyby zmniejszenie zatrudnienia w trybie zwolnień grupowych. Oznacza to, że każda przyczyna rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem niedotycząca pracowników może powodować konieczność stosowania przepisów wspomnianej ustawy, pod warunkiem że znajduje ona zastosowanie do danego pracodawcy.

Pojęcie „przyczyny niedotyczące pracowników” nie zostało szczegółowo zdefiniowane. Należy przyjąć, że nie mogą być to przyczyny, na których powstanie pracownik miał wpływ, np. zachowanie powodujące zwolnienie dyscyplinarne. Podobnie traktowane są przyczyny rozwiązania stosunku pracy, na które pracownik nie miał wpływu, lecz które bezpośrednio go dotyczą, np. rozwiązanie stosunku pracy z powodu niezdolności pracownika do pracy.