Kiedy możliwe jest utrzymanie polskiego ubezpieczenia dla pracowników delegowanych za granicę
Pracodawca, który chciałby wysłać swojego pracownika do pracy w innym kraju UE, ale albo on, albo jego pracownik nie spełniają ogólnych warunków dla utrzymania polskiego ustawodawstwa delegowanych pracowników, może wystąpić o zawarcie porozumienia wyjątkowego w sprawie delegowania pracowników do krajów UE. Zgodę na jego zawarcie musi wyrazić instytucja kraju, w którym pracownik będzie wykonywał pracę. Dzięki takiemu porozumieniu polski pracodawca uniknie konieczności dokonania formalności związanych ze zgłoszeniem pracownika do obowiązkowego ubezpieczenia i opłacaniem składek do systemu ubezpieczeń w innym kraju UE.
Generalną zasadą jest podleganie w okresie wykonywania pracy w UE ustawodawstwu ubezpieczeniowemu tylko jednego państwa członkowskiego (zasada jednego ustawodawstwa). Osoba wykonująca pracę na terytorium państwa UE, co do zasady, podlega przepisom z zakresu zabezpieczenia społecznego obowiązującym w tym państwie (zasada miejsca pracy). Bez znaczenia dla ustalenia właściwego ustawodawstwa dla pracownika jest miejsce siedziby jego pracodawcy czy miejsce jego stałego zamieszkania.
Jednym z odstępstw od ogólnej zasady podlegania ubezpieczeniom w miejscu wykonywania pracy jest delegowanie. Delegowanie jest możliwe pod warunkiem, że jego okres nie trwa dłużej niż 24 miesiące i pracownik nie został oddelegowany w celu zastąpienia innego pracownika.
Delegowanie jest możliwe, jeśli po stronie pracodawcy i pracownika spełnione są określone warunki, tj.:
● pracodawca delegujący musi normalnie prowadzić swoją działalność w państwie delegującym, ● pracownik delegowany musi świadczyć pracę w imieniu pracodawcy, który go delegował (w okresie delegowania musi istnieć bezpośredni związek między delegującym pracodawcą a pracownikiem delegowanym).
POTRZEBUJESZ POMOCY?