Egzaminy dla audytorów wewnętrznych

Stanowiska audytora wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych, a więc również JST - zgodnie z ustawą o finansach publicznych - mogą obejmować m.in. posiadacze tytułu certyfikowanego audytora wewnętrznego albo osoby, które złożyły egzamin na audytora wewnętrznego.

Biegłość

Temat "biegłość audytorów wewnętrznych" może się pojawić na egzaminach zarówno w kontekście Standardów IIA, jak i Kodeksu etyki IIA. Pytania egzaminacyjne zawierają najczęściej krótkie scenariusze i sprawdzają nie tyle znajomość tekstu standardów i/lub kodeksu etyki, ile zastosowanie w praktyce opisanych tam zasad.

Pytania mogą dotyczyć również poradników, które opisują kwestie zawarte w Standardach IIA. W przypadku biegłości najczęściej sprawdzana jest znajomość poradnika:

1) 1210-1 "Biegłość" oraz

2) 1210.A1-1 "Pozyskiwanie zewnętrznych usług wspierających lub uzupełniających audyt wewnętrzny".

Jeżeli chodzi o znajomość Standardów IIA i związanych z nimi poradników, najczęściej sprawdzane są następujące zagadnienia:

● kompetencje wymagane od każdego audytora, czyli w jakim zakresie audytor powinien być biegły, jakie zagadnienia powinien znać szczegółowo, a jakie tylko ogólnie,

● kolektywna biegłość zespołu audytu wewnętrznego, czyli tworzenie zespołu audytorów lub przyjmowanie nowych osób do istniejącego zespołu,

● korzystanie z pomocy ekspertów w sytuacji, gdy w zespole brakuje pewnych umiejętności lub wiedzy (ekspertami mogą być zarówno osoby pracujące w urzędzie, ale poza audytem wewnętrznym, jak i eksperci zewnętrzni, np. rzeczoznawcy, aktuariusze, konsultanci, itp.),

● umiejętności komunikacji, czyli jakie kwestie audytor powinien umieć przekazać kierownictwu i audytowanym,

● wymóg ciągłego rozwoju zawodowego.

Pytania z Kodeksu etyki IIA najczęściej dotyczą wymogu posiadania odpowiedniej wiedzy, umiejętności i doświadczenia. Zwraca się uwagę, czy audytor wewnętrzny ma świadomość, że nie powinien brać się do zagadnień, na których się nie zna lub nie ma wystarczającego doświadczenia (np. przesłuchanie podejrzanego o oszustwo w sytuacji, gdy w organizacji istnieją odpowiednie służby zajmujące się takimi sprawami). Drugim sprawdzanym zagadnieniem jest kwestia doskonalenia zawodowego.