Niektóre zasady opodatkowania infrastruktury technicznej

PIOTR PILISZEK

Niektóre zasady opodatkowania infrastruktury technicznej

Ustawą o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 oraz niektórych innych ustaw wprowadzono zmiany w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Gminy uzyskały prawo opodatkowania: budowli wykorzystywanych bezpośrednio do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła, linii elektroenergetycznych przesyłowych i rozdzielczych, rurociągów i przewodów sieci rozdzielczej gazów, ciepła, paliw i wody oraz budowli służących do odprowadzania i oczyszczania ścieków.

Stawkę podatku od tego typu nieruchomości rada gminy ustala w wysokości nie przekraczającej 1% ich wartości amortyzacyjnej ustalonej na 1 stycznia roku podatkowego. W przypadku gdy nieruchomość została całkowicie zamortyzowana, za wartość stanowiącą podstawę opodatkowania uważa się wartość z 1 stycznia roku podatkowego, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.

W sytuacji gdy od budowli wymienionych w art. 7a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie odpisuje się amortyzacji, podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości będzie stanowić wartość rynkowa określona przez podatnika. Jeżeli obowiązek podatkowy od ww. budowli powstał w ciągu roku podatkowego – podstawę opodatkowania stanowi wartość ustalona do obliczania amortyzacji na dzień powstania obowiązku podatkowego.