Rachunkowość Budżetowa 18/2004 z 16.09.2004 [dodatek: Rachunkowość Budżetowa, str. 23]
Data publikacji: 13.09.2004
Czas pracy kierowców w pytaniach i odpowiedziach
Mimo kilku miesięcy obowiązywania, niektóre uregulowania nowej ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców wciąż wzbudzają wątpliwości, o czym świadczą listy, które napłynęły do naszej redakcji. Ustawa, która weszła w życie 1 maja br., uwzględnia rozwiązania zawarte w Dyrektywie 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego. Ten akt prawny zawiera szczegółowe unormowania czasu pracy kierowców, określa obowiązki pracodawców dotyczące wykonywania przewozów drogowych oraz zakres stosowania norm odnoszących się do okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku.
MARIA KOSIŃSKA
Warto zaznaczyć, że normy te zostały uregulowane:
• w rozporządzeniu Rady nr 3820/85/EWG z 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz
• Umową Europejską dotyczącą pracy załóg wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (Umowa AETR), sporządzoną w Genewie 1 lipca 1970 r.
Przypomnijmy, że szczegółowy komentarz do omawianej tutaj ustawy został opublikowany w „RB” nr 8. Dziś odpowiadamy na pytania od naszych Czytelników.
Jesteśmy jednostką budżetową zatrudniającą kierowców na etacie przy przewozach międzynarodowych i nie wiemy, jak interpretować przepisy rozporządzeń unijnych o czasie pracy, odmienne od polskich regulacji w tym zakresie, zwłaszcza różnice występujące w dobowym i tygodniowym okresie odpoczynku?
Jednostki zatrudniające kierowców na podstawie umowy o pracę powinny stosować następujące trzy akty prawne: ustawę o czasie pracy kierowców, rozporządzenie Rady nr 3820/85/EWG albo Umowę AETR.
POTRZEBUJESZ POMOCY?