Zwrot kosztów dojazdu do pracy, dofinansowanie do wypoczynku osób niepełnosprawnych, ekwiwalent pieniężny za rezygnację z kwatery

Czy wartość należności otrzymywanych przez funkcjonariuszy Służby Więziennej z tytułu zwrotu kosztów dojazdu do pracy w związku z przeniesieniem do pełnienia służby w innej miejscowości, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Tak, zwrot kosztów dojazdu pozostaje wolny od podatku, jeżeli obowiązek z tytułu zwrotu kosztów dojazdu funkcjonariusza do miejsca służby wynika bezpośrednio z innych ustaw - w tym przypadku z ustawy o Służbie Więziennej (zob. art. 21 ust. 1 pkt 112 updof).

Wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów dojazdu pracownika do zakładu pracy, gdy obowiązek ponoszenia tych wydatków przez zakład pracy wynika wprost z przepisów innych ustaw. W przedmiotowej sprawie taką „inną ustawą”, z której wynika obowiązek ponoszenia wydatków związanych ze zwrotem kosztów dojazdu pracownika przez zakład pracy, jest ustawa o Służbie Więziennej.

Funkcjonariuszom Służby Więziennej, przeniesionym z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości lub delegowanym do czasowego pełnienia służby w innej jednostce organizacyjnej Służby Więziennej, przysługują należności z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju i przeniesień (zob. art. 109 ustawy o Służbie Więziennej). Rodzaje tych należności, ich wysokość oraz tryb ich przyznawania i wypłaty, uwzględniający w szczególności sposób obliczania czasu podróży służbowej, określają przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 9 kwietnia 2003 r. w sprawie należności przysługujących funkcjonariuszowi Służby Więziennej z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju i przeniesień.