Rachunkowość Budżetowa 7/2007 z 01.04.2007, str. 9
Data publikacji: 02.07.2018
Najważniejsze zmiany w audycie wewnętrznym
Ostatnia nowelizacja przepisów ustawy o finansach publicznych wprowadziła dość duże zmiany w funkcjonowaniu audytu wewnętrznego w jednostkach publicznych. Obowiązują one od 29 grudnia 2006 r. Zmiany w audycie wewnętrznym dotyczą m.in. przejęcia kompetencji Głównego Inspektora Audytu Wewnętrznego przez Ministra Finansów, rezygnacji z egzaminu na audytora wewnętrznego oraz określenia listy certyfikatów uprawniających do wykonywania zawodu.
MARTA DRĄŻKIEWICZ
Audytem wewnętrznym jest ogół działań obejmujących:
1) niezależne badanie systemów zarządzania i kontroli w jednostce, w tym procedur kontroli finansowej, o których mowa w art. 47 ust. 3 ustawy o finansach publicznych, w wyniku którego kierownik jednostki uzyskuje obiektywną i niezależną ocenę adekwatności, efektywności i skuteczności tych systemów;
2) czynności doradcze, w tym składanie wniosków, mające na celu usprawnienie funkcjonowania jednostki.
Ocena, o której mowa w punkcie 1, dotyczy w szczególności:
• zgodności prowadzonej działalności z przepisami prawa oraz obowiązującymi w jednostce procedurami wewnętrznymi;
• efektywności i gospodarności podejmowanych działań w zakresie systemów zarządzania i kontroli;
• wiarygodności sprawozdania finansowego oraz sprawozdania z wykonania budżetu.
Audyt wewnętrzny prowadzi się obowiązkowo w (art. 49):
1) jednostkach, o których mowa w art. 121 ust. 2 (czyli w: Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sądu Najwyższego, Trybunału Konstytucyjnego, Krajowej Rady Sądownictwa, sądownictwa powszechnego i administracyjnego, Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Krajowego Biura Wyborczego oraz Państwowej Inspekcji Pracy),
