Refakturowanie kosztów mediów na najemców i dzierżawców
Wątpliwości wielu jednostek sektora finansów publicznych budzi dopuszczalność refakturowania kosztów mediów na najemców i dzierżawców. Wątpliwości te wywołała zmiana stanowiska organów podatkowych, która nastąpiła około trzech lat temu.
Według zasad ogólnych, podstawą opodatkowania VAT jest obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej (art. 29 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; dalej: ustawa o VAT). W przypadku świadczenia przez podatników (w tym przez jednostki sektora finansów publicznych) usług najmu oraz dzierżawy, oznacza to, że podstawę opodatkowania tych usług stanowi nie tylko czynsz, ale również wszelkie inne kwoty, którymi wynajmujący obciąża najemcę lub dzierżawcę.
Stanowisko organów skarbowych
W drodze wyjątku od zasady ogólnej, jeszcze do niedawna powszechna była praktyka odrębnego rozliczania (refakturowania) kosztów mediów dotyczących wynajmowanych lub dzierżawionych nieruchomości. Co istotne - postępowanie takie było uznawane za prawidłowe przez organy podatkowe (zob. np. interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 sierpnia 2009 r., sygn. ILPP1/443-726/09-2/AI, czy interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 lipca 2010 r., sygn. IPPP1/443-516/10-2/ISZ; patrz: http://administracja3.inforlex.pl).
