Tworzenie subsydiowanych miejsc pracy

Tworzenie subsydiowanych miejsc pracy

Dotowanie z pieniędzy publicznych nowych miejsc pracy powinno być jak najbardziej efektywne. Najlepiej środki wykorzystane są wówczas, kiedy prowadzą do trwałego zatrudnienia, które nie kończy się wraz z ustaniem subsydiowania. Z tego punktu widzenia, zdaniem specjalistów od zwalczania bezrobocia, najskuteczniejsze są szkolenia dla bezrobotnych, dzięki którym mogą oni zdobyć nowy, potrzebny na rynku zawód, oraz wsparcie finansowe dla przedsiębiorców, które umożliwi im rozwój działalności, tak żeby „dotowany” z początku pracownik, zarabiał potem na siebie.

Zgodnie z ustawą o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, zadaniem samorządu powiatowego realizowanym za pośrednictwem powiatowych urzędów pracy jest m.in. inicjowanie i finansowanie: prac interwencyjnych, robót publicznych, zatrudnienia absolwentów, programów specjalnych, szkoleń. Natomiast do zadań samorządu województwa wykonywanych przez wojewódzkie urzędy pracy należy m.in. organizowanie, inicjowanie i współfinansowanie lokalnych programów tworzenia nowych miejsc pracy.

Prace interwencyjne

Prace interwencyjne polegają na tym, że pracodawca – na podstawie umowy zawartej z powiatowym urzędem pracy – zatrudnia w swoim zakładzie bezrobotnych w zamian za refundację części kosztów tego zatrudnienia. Wykonywanie przez bezrobotnych prac interwencyjnych obwarowane jest pewnymi warunkami. Musi być zatem gospodarczo lub społecznie użyteczne. Poza tym nie mogą być one organizowane, jeżeli spowodowałoby to likwidację lub upadłość innych podmiotów gospodarczych realizujących takie same zadania. Nie można ich także zorganizować u pracodawcy, u którego w ostatnich sześciu miesiącach liczba zatrudnionych pracowników zmniejszyła się o 10 proc. (chyba że wynikało to z sezonowości produkcji lub usług), ani w zakładzie pracy, który znalazł się w stanie likwidacji lub upadłości. Maksymalny czas trwania prac interwencyjnych to 12 miesięcy.

Pracodawca, który w ramach prac interwencyjnych zatrudnił bezrobotnych na okres do 6 miesięcy, otrzymuje od organu zatrudnienia, czyli zgodnie z ustawą o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu – starosty, zwrot części kosztów poniesionych na ich wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenie społeczne. Wysokość tej refundacji uzgadnia się w umowie z PUP-em. Nie może ona jednak przekraczać kwoty wynikającej z pomnożenia liczby zatrudnionych w miesiącu (w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy) przez kwotę zasiłku dla bezrobotnego i składki na ubezpieczenie społeczne od refundowanego wynagrodzenia.