Z czego wynika umorzenie postępowania podatkowego z uwagi na bezprzedmiotowość
W trakcie prowadzonego postępowania podatkowego może zaistnieć okoliczność powodująca jego bezprzedmiotowość. Dotyczy to zwłaszcza przedawnienia zobowiązania. W takiej sytuacji organ podatkowy ma obowiązek takie postępowanie umorzyć.
Decyzję o umorzeniu postępowania podatkowego wydaje się na podstawie art. 208 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (dalej: O.p.). Umorzenie może również dotyczyć sytuacji, w której organ pomimo istnienia przesłanek wskazanych w art. 165a O.p, czyli przede wszystkim, gdy żądanie zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną, zdecydował się prowadzić postępowanie podatkowe. Potwierdził to NSA w wyroku z 3 marca 2015 r. (sygn. akt II FSK 909/13). Sąd stwierdził w nim, że "użyty w przepisie art. 165a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (...) zwrot »nie może być wszczęte« należy odnieść do sytuacji, gdy wszczęciu postępowania podatkowego stoi na przeszkodzie przepis prawa bądź poszczególne przepisy, których interpretacja uniemożliwia prowadzenie tego postępowania i rozpatrzenie treści żądania w sposób merytoryczny. W sytuacji gdy postępowanie podatkowe zostało wszczęte i toczyło się pomimo istnienia przesłanek określonych w art. 165a Ordynacji podatkowej uzasadniających wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania organ podatkowy, stwierdzając bezprzedmiotowość postępowania w jego toku, powinien takie postępowania umorzyć na podstawie art. 208 Ordynacji podatkowej".
