Doręczanie pism urzędowych

Zgodnie z art. 39 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.) organ administracji doręcza pisma za pokwitowaniem przez pocztę, przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy. Jednak następstwa wynikające z wadliwego dokonania doręczenia obciążają wspomniany organ, a nie wybrany podmiot (por. wyrok NSA, sygn. akt I SA/Lu 1389/97).

O ile korzystanie z pośrednictwa urzędów pocztowych i własnych pracowników nie budzi zastrzeżeń, o tyle wątpliwości rodzi sposób doboru „innych doręczycieli”. Z uwagi na brak szczegółowych regulacji odnośnie do tej materii, należy podzielić stanowisko Ministerstwa Finansów, z którego wynika, że osoby zatrudnione do tego typu prac powinny spełniać określone warunki dotyczące wiarygodności i rzetelności, a sam tryb dostarczania pism musi być odpowiednio nadzorowany, aby uniknąć ewentualnych nieprawidłowości (pismo ON-7-0353-24- -ME/96 z 15 kwietnia 1996 r.). Artykuł 144 Ordynacji podatkowej nie wprowadza w swoich postanowieniach istotnych modyfikacji wskazanej zasady. Jedynie krąg podmiotów dokonujących doręczenia został ograniczony do własnych pracowników, innych upoważnionych osób oraz pośrednictwa urzędów pocztowych.