Problemy podatkowe wspólnot mieszkaniowych

Wspólnota mieszkaniowa może być dwojakiego rodzaju: duża i mała.

Pierwsza istnieje w budynku, gdzie znajduje się minimum osiem samodzielnych lokali, druga - tam, gdzie jest ich maksimum siedem.

Duże wspólnoty rządzą się zgodnie z ustawą o własności lokali, a w sprawach w niej nieuregulowanych - zgodnie z kodeksem cywilnym. Małe wspólnoty obowiązują przepisy o współwłasności według kodeksu cywilnego, chyba że właściciele zdecydują się zarządzać swoją nieruchomością na podstawie ustawy o własności lokali.

W dużej wspólnocie za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej wspólnota odpowiada bez ograniczenia, natomiast właściciele poszczególnych lokali - w częściach odpowiadających ich udziałowi w tej nieruchomości. W celu reprezentowania interesów wspólnoty, zobowiązana jest ona do ustanowienia zarządu, który może być sprawowany przez członków wspólnoty lub osoby z zewnątrz. Należy rozróżnić pojęcia „zarządu” (gdy mamy na myśli organ wspólnoty) oraz „zarządzania” (administrowania nieruchomością wspólną - gdy zostało ono powierzone posiadającej odpowiednie uprawnienia osobie fizycznej lub prawnej na umowę zlecenie).

Wśród podmiotów wymienianych w ustawach podatkowych wspólnota mieszkaniowa występuje jako „jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej”. Jako taki podmiot posiada zatem status podatnika.

Należy zaznaczyć, że wspólnoty mieszkaniowe podlegają takim samym regułom podatkowym jak wszyscy inni podatnicy, niezależnie od faktu korzystania ze zwolnień przedmiotowych czy przewidzianych dla nich zwolnień podmiotowych.