Artykuł
1. Polityka bilansowa - narzędzie kształtowania informacji finansowej
Poniższy tekst jest pierwszym z serii artykułów poświęconych polityce bilansowej, czyli kształtowaniu (wysokości bądź sposobu prezentacji) poszczególnych pozycji sprawozdań finansowych w ramach dozwolonych przez prawo bilansowe rozwiązań. Niniejszy artykuł stanowi wprowadzenie do tej bardzo rozległej tematyki - omawia istotę, źródła i podstawowe uwarunkowania polityki bilansowej. W kolejnych artykułach z tej serii zaprezentowane zostaną konkretne, najczęściej stosowane w praktyce, narzędzia polityki bilansowej, za pomocą których osoby tworzące sprawozdania finansowe mogą wpływać na wielkość lub prezentację wyniku finansowego czy poszczególnych pozycji bilansowych.
Rachunkowość niejednokrotnie określana jest jako finansowy język biznesu, stanowiący platformę porozumiewania się przedsiębiorstwa z różnymi podmiotami z jego otoczenia. Język rachunkowości - jak każdy język - aby był zrozumiały dla szerokiego kręgu odbiorców, jest oparty na wielu konwencjach i zasadach. Zasady te są skodyfikowane w aktach prawnych oraz w normach i standardach rachunkowości. Przyjęte unormowania nie regulują jednak w szczegółach wszystkich aspektów systemu rachunkowości w przedsiębiorstwach. Zostawiają pewien margines swobody, dając jednostkom gospodarczym prawo wyboru niektórych zagadnień ich rachunkowości. Jest to podyktowane nie tylko obiektywną niemożnością pełnego uregulowania wszystkich przypadków występujących w trakcie działalności gospodarczej, ale także chęcią stworzenia przedsiębiorstwom określonych możliwości wyboru spośród proponowanych rozwiązań, co ma umożliwić lepsze odzwierciedlenie specyfiki ich działalności. To właśnie ów margines swobody pozostawiony przedsiębiorstwom w kształtowaniu ich sprawozdań finansowych tworzy pole działania dla polityki bilansowej.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
