Rachunkowość i sprawozdawczość spółki w likwidacji – od zamknięcia ksiąg do bilansu zamknięcia

Likwidacja spółki to jedno z najbardziej wymagających przedsięwzięć w obszarze finansów i rachunkowości – proces, w którym każdy błąd może spowodować istotne konsekwencje prawne, podatkowe i sprawozdawcze. Od momentu podjęcia uchwały o rozwiązaniu spółki jednostka przestaje funkcjonować w reżimie kontynuacji działalności, a dział finansowo-księgowy wchodzi w zupełnie nową logikę raportowania, wyceny i kontroli. To okres intensywnej pracy dla głównego księgowego i dyrektora finansowego – konieczne jest zamknięcie i otwarcie ksiąg, przeprowadzenie inwentaryzacji, przeszacowanie aktywów, pełne rozpoznanie zobowiązań – także warunkowych – oraz przygotowanie sprawozdań likwidacyjnych. Jednocześnie likwidacja wymaga sprawnego zarządzania procesem upłynnienia majątku i zaspokojenia wierzycieli, prowadząc finalnie do podziału pozostałych aktywów na podstawie uchwały wspólników.

Moment podjęcia uchwały o rozwiązaniu spółki i otwarciu likwidacji stanowi dla obszaru finansowo-księgowego zmianę podejścia sprawozdawczego. Od tego dnia jednostka traci status podmiotu kontynuującego działalność, a księgi rachunkowe prowadzone są przy braku kontynuacji działalności. W tym trybie celem nadrzędnym funkcjonowania spółki jest dążenie do upłynnienia majątku i zaspokojenia wierzycieli. Na tym właśnie polegają czynności likwidacyjne.

Zamknięcie ksiąg – nie tylko wymóg formalny, ale zmiana logiki raportowania