9. Zbywanie i likwidacja środków trwałych

IZABELA MOTOWILCZUK

Środki trwałe zbędne z punktu widzenia danej jednostki organizacyjnej sektora finansów publicznych, a nadające się do dalszego użytkowania, mogą być sprzedawane lub oddawane nieodpłatnie innym jednostkom organizacyjnym.

Państwowe i samorządowe jednostki sektora finansów publicznych przy zbywaniu środków trwałych nie mają takiej dowolności przy ustalaniu ceny zbywanych składników majątkowych oraz formy ich sprzedaży/oddania, jak podmioty gospodarcze, ponieważ muszą brać pod uwagę różne uregulowania wynikające z przepisów szczególnych. Na przykład zbywanie gruntów, budynków i budowli zarówno Skarbu Państwa, jak i należących do jednostek samorządu terytorialnego, podlega rygorom określonym w ustawie z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz w rozporządzeniu Rady Ministrów z 14 września 2004 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości. Przepisy te wprowadzają ograniczenia w zbywaniu nieruchomości (gruntów, budynków, budowli), polegające między innymi na określeniu:

● dopuszczalnych form i trybu ich zbywania (takich jak np. sprzedaż bezprzetargowa i w drodze przetargu, nieodpłatne przekazanie pomiędzy Skarbem Państwa a jednostkami samorządu terytorialnego, ekwiwalentna zamiana),

● zasad szacowania ich wartości i ustalania cen sprzedaży (w tym dopuszczalnych bonifikat od tych cen i warunków zbycia nieruchomości za cenę niższą od jej wartości),