Rozdział 2.
Należności przysługujące pracownikom z tytułu odbycia podróży służbowej
2.1. Podróż krajowa
Krajowa podróż służbowa to podróż odbywająca się na obszarze Polski. Niemniej, aby w ogóle mówić o podróży, trzeba wyznaczyć miejsce jej rozpoczęcia i zakończenia. Są nimi miejscowości, które jako miejsce początku i zakończenia podróży wskazuje pracodawca. Mogą to być miejsca czasowego lub stałego pobytu pracownika, siedziba pracodawcy, inne stałe miejsce wykonywania pracy.
Przykład
Jan K. mieszka w Zbąszyniu, a pracę wykonuje w siedzibie pracodawcy w Zielonej Górze. Otrzymał od pracodawcy polecenie wyjazdu służbowego 4 kwietnia 2008 r. na szkolenie odbywające się w Poznaniu w dniach 7-8 kwietnia 2008 r. Pracodawca zgodził się na wyjazd bezpośrednio z miejsca zamieszkania pracownika. To oznacza, że miejscem rozpoczęcia i zakończenia podróży służbowej będzie Zbąszyń.
Zakres należności, jakie mogą zostać przyznane pracownikowi z tytułu odbycia podróży służbowej, zależy od tego, jaki status ma pracodawca. Jeżeli jest to jednostka budżetowa, to zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz.U. nr 236, poz. 1990 ze zm.). Natomiast pozostali pracodawcy samodzielnie określają rodzaj i wysokość świadczeń przysługujących zatrudnianym przez nich pracownikom z tytułu odbywania krajowych podróży służbowych. Wyjątek dotyczy tylko wysokości diety. Nie może ona zostać ustalona na poziomie niższym niż dieta przysługująca pracownikom sfery budżetowej. Obecnie dieta wynosi 23 zł za dobę podróży.
Pracodawca niebędący jednostką budżetową powinien określić zasady oraz wysokość należnych pracownikom świadczeń z tytułu odbywania podróży służbowych w:
l układzie zbiorowym pracy,
l regulaminie wynagradzania,
umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania.
