Wyrok NSA z dnia 20 listopada 1996 r., sygn. I SA/Lu 238/96

Organy podatkowe uznały, iż przyjęcie w umowie pożyczki znacznie wyższej /prawie dwukrotnie/ stopy oprocentowania, niż stosowana w tym okresie przez inne podmioty świadczące na rynku tego rodzaju usługi, wynikało z istniejącego między kontrahentami umowy związku kapitałowego i związek ten miał bezpośredni wpływ na tak ukształtowane warunki umowy. Ocenie tej, w świetle treści art. 11 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, nie można zarzucić dowolności.