Wyrok NSA z dnia 10 listopada 1998 r., sygn. I SA/Ka 384/97

Dochodem, od którego podatnik może odliczyć wydatki wymienione w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest wyłącznie nadwyżka sumy przychodów ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 tej ustawy nad kosztami ich uzyskania osiągnięta przez niego w roku podatkowym, nie zaś kwota dochodu do opodatkowania wyliczona na skutek skorzystania przez małżonków z prawa do wspólnego opodatkowania tj. połowa ich łącznych dochodów /art. 6 ust. 2 in fine ustawy/.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Urszuli i Zbigniewa małżonków M. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 27 stycznia 1997 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1993 r.

Z tych względów na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maj 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd orzekł o oddaleniu skargi.

UZASADNIENIE

Izba Skarbowa w B., po rozpoznaniu odwołania Urszuli i Zbigniewa /małżonkowie/ M. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w B. z 21 października 1995 r. w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1993 r. w kwocie 27.762,40 zł. W uzasadnieniu wyjaśniła, iż podatnicy złożyli w dniu 28 kwietnia 1994 r. zeznania podatkowe o wspólnych dochodach, w którym Urszula M. wykazała dochód w wysokości 93.499,93 zł /po denominacji/ z prowadzonej działalności w zakresie handlu, krawiectwa i usług, natomiast Zbigniew M. nie wykazał żadnego dochodu.