Uchwała składu 5 sędziów NSA z dnia 30 sierpnia 1999 r., sygn. FPK 1/99

Część budynku Aresztu Śledczego, mieszcząca cele osób tymczasowo aresztowanych, nie może być uznana za część budynku mieszkalnego w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie z odwołania Dyrektora Aresztu Śledczego w Z. od decyzji Burmistrza Miasta Z. z dnia 17 grudnia 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy korekty podatku od nieruchomości za 1998 r. po rozpoznaniu (...) pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./ o następującym brzmieniu:

Czy w świetle przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ część Aresztu Śledczego obejmująca cele winna być zaliczona do kategorii budynków mieszkalnych lub ich części, o których mowa w tym przepisie?

podjął następującą uchwałę:

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 1998 r. Dyrektor Aresztu Śledczego w Z. złożył w Urzędzie Miejskim w Z. deklarację w sprawie podatku od nieruchomości za rok 1998, w której wskazał powierzchnię wszystkich zajmowanych budynków na 1.227,89 m2, określił je jako budynki pozostałe niemieszkalne lub ich części ze stawką podatku od nieruchomości 3,30 zł za 1 m2 powierzchni użytkowej i wyliczył od nich podatek w kwocie 4.052,04 zł.

Pismem z dnia 7 grudnia 1998 r. Dyrektor wspomnianego Aresztu powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 1998 r. w sprawie I SA/Po 1064/97, z którego wynikało, że mieszkalna część aresztu Śledczego powinna być uznana za budynek mieszkalny, wniósł jednak o skorygowanie złożonej deklaracji przez opodatkowanie 230,61 m2 powierzchni cel mieszkalnych według stawki jak dla budynków mieszkalnych lub ich części, która w 1998 r. zgodnie z Uchwałą Rady Miejskiej w Z. z dnia 27 listopada 1997 r., (...), w sprawie ustalenia wysokości stawek podatku od nieruchomości wynosiła 0,30 zł za 1 m2 powierzchni użytkowej.

Decyzją z dnia 17 grudnia 1998 r. (...), Burmistrz Miasta Z. odmówił przyjęcia korekty podatku od nieruchomości za 1998 r. stwierdzając, że podatek został wyliczony prawidłowo w złożonej pierwotnie deklaracji. Zgodnie bowiem z art. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej są obowiązane skorygować złożone deklaracje, jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiła zmiana sposobu wykorzystywania budynku albo gruntu lub ich części, mająca wpływ na wysokość opodatkowania w tym roku.