Wyrok NSA z dnia 19 listopada 2001 r., sygn. II SA/Kr 431/99

1. Przedmiotem postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji /art. 157 par. 1 Kpa/ może być wyłącznie to, czy w danej sprawie wystąpiła któraś z przesłanek nieważności decyzji wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa. Rozstrzygnięcie decyzji kończącej takie postępowanie może polegać na stwierdzeniu nieważności decyzji, odmowie stwierdzenia nieważności /art. 158 par. 1 Kpa/, albo stwierdzeniu wydania decyzji z naruszeniem prawa, w sytuacji, o której mowa w art. 158 par. 2 Kpa. Nie jest natomiast dopuszczalne załatwianie w ramach postępowania o stwierdzenie nieważności innych zagadnień i obejmowanie ich rozstrzygnięciem decyzji w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. W szczególności organ nie może rozstrzygać, co do meritum zagadnień będących przedmiotem postępowania w sprawie, w której została wydana decyzja, której nieważność podlega stwierdzeniu.

2. Stosownie do art. 157 par. 2 w związku z art. 61 par. 4 Kpa organ powinien powiadomić stronę o wszczęciu postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji. Zgodnie z poglądem ukształtowanym w orzecznictwie sądowym, postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest postępowaniem w nowej sprawie, odrębnym w stosunku do postępowania, w wyniku, którego została wydana decyzja, której nieważność się stwierdza.