Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2007 r., sygn. II FSK 1299/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędziowie NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), del. WSA Zofia Skrzynecka, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 kwietnia 2006 r. sygn. akt I SA/Po 534/04 w sprawie ze skargi P.P.-H. C. S.A. z siedzibą w N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 25 marca 2004 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. oddala skargę kasacyjną.

Decyzją z dnia 6.10.2003 r. w sprawie nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w N. na podstawie art. 17 § 1, art. 21 § 1 pkt. 1 i § 3 oraz art. 207 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.; zwana dalej Ord.pod.), art. 7, art. 9 ust. 1, art. 15, art. 16, art. 18, art. 19, art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 z późn. zm. oraz Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; zwana dalej u.p.d.o.p.) określił dla P.P.H. "C." S.A. z siedzibą w N. (zwanego dalej Spółką), zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2000 w kwocie 397.218,00 zł i różnicę - zaniżenie podatku 2.331,00 zł. W uzasadnieniu stwierdzono, iż Spółka zaniżyła podstawę opodatkowania o kwotę 7.770,08 zł w związku z zawyżeniem kosztów uzyskania przychodów o kwotę 4.470,08 zł zapłaconej bankowi prowizji przygotowawczej od udzielonego kredytu w walucie, w części, w jakiej zaciągnięty kredyt przeznaczony został na sfinansowanie zakupu licencji od firmy szwedzkiej na podstawie umowy licencyjnej oraz zawyżeniem odliczenia z tytułu darowizn o kwotę 3.300,00 zł, wpłaty na Społeczny Komitet na rzecz budowy kanalizacji ulic: K., L. i Z. w N. (zwany dalej Komitetem). W trakcie czynności kontrolnych stwierdzono między innymi, że z przedłożonej umowy licencyjnej wynikało, iż licencjodawcą jest spółka szwedzka, natomiast licencjobiorcą jest Spółka. Licencjobiorca zapłacił za licencję kwotę 1.500.000 DEM, według faktury wystawionej przez licencjodawcę. Ustalono, że w celu uregulowania powyższego zobowiązania Spółka zaciągnęła kredyt w walucie obcej (DEM) w Banku [..] w W. Oddział w P. Przekazanie kwoty 1.350.000 DEM (tj. kwoty wynikającej z faktury pomniejszonej o zryczałtowany podatek dochodowy od należności licencyjnych pobrany przez płatnika i zadeklarowany do Urzędu Skarbowego P. na rzecz spółki szwedzkiej za pośrednictwem Banku [...] nastąpiło 12.12.2000 r. Zakup licencji Spółka zaewidencjonowała w księgach rachunkowych jako wartości niematerialne i prawne, z okresem amortyzacji 5 lat według stawki amortyzacyjnej 20% rocznie. W związku z powyższą transakcją, do kosztów uzyskania przychodów w 2000 r. Spółka zaliczyła jedynie prowizję przygotowawczą od kredytu zaciągniętego w Banku [...], który w 77,3% przeznaczony został na spłatę zobowiązania wynikającego z faktury Nr 001206/01 z 6.12.2000 r. Zdaniem organu podatkowego, powyższa transakcja w świetle dokumentów przedłożonych przez Spółkę w trakcie kontroli wzbudziła wątpliwości co do jej wiarygodności. Wyjaśnienia Spółki poczynione w kwestii zakupionej licencji były ogólnikowe i zdaniem organu podatkowego niewystarczające do jednoznacznego uznania transakcji za wiarygodną. Organ podatkowy uznał, że transakcja zakupu licencji, udokumentowana fakturą Nr 001206/01 z dnia 06.12.2000 r., wystawioną przez szwedzką firmę W.W.H.A.S. i umową licencyjną z dnia 25.09.2000 r. nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości. Wskazują na to fakty takie jak to, że transakcja nie została potwierdzona przez stronę szwedzką, transakcja nie znalazła odzwierciedlenia w księgach rachunkowych szwedzkiej spółki. Znak towarowy W. nie został zarejestrowany w szwedzkim Biurze Patentowym. Brak było jakichkolwiek dowodów świadczących o tym, że licencjodawca wywiązywał się z obowiązków umowy licencyjnej z dnia 25.09.2000 r. Stwierdzono, że realizacja umowy licencyjnej ograniczyła się do poniesienia przez Spółkę wydatku w kwocie 1.500.000 DEM. Środki pieniężne dotyczące transakcji trafiły do banku w Luksemburgu, a firma, która rzekomo weszła w prawa i obowiązki licencjodawcy, ma swoją siedzibę w K.L. Zarówno K.L. jak i L. zostały wymienione w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11.12.2000 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową (Dz.U. z 2000 r. Nr 115, poz. 1203). W ocenie organu podatkowego, transakcja nieznajdująca potwierdzenia w rzeczywistości, a więc transakcja fikcyjna, nie może wywoływać skutków w zakresie kosztów uzyskania przychodów, a co za tym idzie, wpływać na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego, postępowanie podatkowe jednoznacznie wykazało, iż transakcja nie znajduje potwierdzenia

w rzeczywistości, a realizacja umowy licencyjnej polegała jedynie na