Wyrok NSA z dnia 7 marca 2008 r., sygn. II FSK 168/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Grzegorz Borkowski, Zbigniew Kmieciak, Protokolant Łukasz Kacper Warzecha, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 września 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3703/06 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 8 września 2006 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za luty 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 8 września 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego W. z dnia 25 maja 2006 r. o odmowie M.K. (podatnikowi) stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za luty 2006 r.

Wskazał on, że podatnik wystąpił o stwierdzenie nadpłaty w kwocie równej nienależnie pobranej przez płatnika zaliczki od wynagrodzenia wypłaconego za wykonanie czynności biegłego sądowego i zauważył, że Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił stwierdzenia nadpłaty, gdyż w jego ocenie należności wypłacone biegłemu sądowemu za zlecone czynności stanowią przychody wymienione w art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm. dalej u.p.d.o.f.), od których płatnik zgodnie z art. 41 ust. 1 tej ustawy ma obowiązek pobrania zaliczki.

W skardze na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, podatnik zarzucił:

- błędne rozpoznanie stanu faktycznego poprzez przyjęcie, że działalność biegłego sądowego, prowadzącego działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny rachunek nie jest pozarolniczą działalnością gospodarczą, jak też błędne przyjęcie, że składki na ubezpieczenie społeczne zapłacone w okresie podatkowym na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe zmniejszające podstawę obliczenia podatku za luty 2006 r., według art. 26 ust. 1 u.p.d.o.f., nie zmniejszają podatku dochodowego zgodnie z zasadami art. 27b u.p.d.o.f. Skarżący podniósł, że w ten sposób nastąpiła błędna wykładnia i niezastosowanie art. 26 oraz art. 27b u.p.d.o.f. i w konsekwencji błędna wykładnia i niewłaściwe zastosowanie - art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f.