Wyrok NSA z dnia 3 marca 2009 r., sygn. I FSK 84/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA del. Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Zając, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 26 września 2007 r. sygn. akt I SA/Bk 372/07 w sprawie ze skargi J. Ż. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 10 kwietnia 2007 r. nr ... w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2005 r. do października 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. Ż. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę ... (...) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 września 2007 r. sygn. akt I SA/Bk 372/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę J. Ż. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 10 kwietnia 2007 r.

w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2005 r. do października 2006 r.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Decyzją z dnia 10 kwietnia 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w B.utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w B. z dnia 12 stycznia 2007 r. odmawiającą J. Ż. stwierdzenia nadpłaty

w podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2005 r. do października 2006 r.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że istotą sporu

w przedmiotowej sprawie jest kwestia, czy czynności ustanowionego przez sąd likwidatora spółki mieszczą się w pojęciu samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej "ustawą o VAT".

Opierając się na treści art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 oraz art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy

o VAT organ odwoławczy wskazał, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem z mocy prawa. Zatem sam fakt wykonywania czynności z nakazu władzy (np. sądu) nie jest kryterium pozwalającym uznać, że świadczenie nie jest wykonane w sposób samodzielny.