Wyrok NSA z dnia 12 maja 2010 r., sygn. I FSK 879/09

Do pozbawienia podatnika prawa do rozliczenia sprzedaży ze sfałszowanych dokumentów TAX FREE ze stawką 0% na podstawie przepisów art. 21 c ust. 2 i 3 oraz art. 21d ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) konieczne jest wykazanie, że podatnik wiedział bądź mógł przy zachowaniu należytej staranności przypuszczać, że dokumenty w części dotyczącej potwierdzenia wywozu towaru za granicę zostały sfałszowane).

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 16 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Bk 562/08 w sprawie ze skargi A. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 3 stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2003 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 2700 zł (słownie: dwa tysiące siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

Wyrokiem z dnia 16 lutego 2009r., sygn. akt I SA/Bk 562/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę A. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 3 stycznia 2007 r.

2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji tok postępowania

2.1. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia 13 października 2006 r. określił A. L. kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy oraz do przeniesienia na następny miesiąc za poszczególne miesiące 2003 r. w innej wysokości niż zadeklarowane przez podatnika.

Ustalono, że A. L. w 2003 r. był podatnikiem podatku od towarów i usług; prowadził on działalność gospodarczą pod nazwą S., która faktycznie obejmowała sprzedaż wyrobów włókienniczych głównie własnej produkcji: obrusów, serwet oraz fartuchów. Podatnik dokonywał sprzedaży towarów przede wszystkim obywatelom Rosji i Białorusi w ramach systemu TAX FREE oraz we własnym zakresie dokonywał zwrotu podróżnym podatku od towarów i usług zapłaconego przy ich nabyciu, a następnie do sprzedaży tej stosował stawkę preferencyjną podatku w wysokości 0%.