Wyrok NSA z dnia 21 stycznia 2010 r., sygn. I OSK 1250/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędziowie NSA Anna Lech del.WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. B od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 maja 2009 r. sygn. akt III SA/Po 574/08 w sprawie ze skargi H. B na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania dotyczącego rozgraniczenia nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 5 maja 2009 r. oddalił skargę H. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania dotyczącego rozgraniczenia nieruchomości.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd ten poprzedził następującymi ustaleniami faktycznymi i oceną prawną.

H. B. dnia 7 kwietnia 2008 r. złożył do Wójta Gminy K. B. wniosek o ponowne przeprowadzenie rozgraniczenia nieruchomości stanowiącej jego własność z nieruchomościami sąsiednimi, które miałoby na celu przywrócenie dawnych granic sprzed dnia 24 czerwca 1998 r.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] Wójt Gminy K. B. na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) i art. 29, 30 ust. 1, art. 33 ust. 1 w zw. z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo Geodezyjne i Kartograficzne (Dz.U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczenia nieruchomości (Dz.U. Nr 45, poz. 453) odmówił wszczęcia postępowania w tej sprawie.

Organ pierwszej instancji w uzasadnieniu podał, że przedmiotowa sprawa została już rozstrzygnięta decyzją ostateczną nr [...] z dnia [...] czerwca 1998 r., w której Kierownik Urzędu Rejonowego w K. orzekł o rozgraniczeniu nieruchomości położonych w miejscowości S. (obręb S.): nr geodezyjny [...] (własność H. B.), nr [...] (własność T. i T. E.), nr [...] (własność J. i A. L.), nr [...] (własność J. F.), nr [...] [...] i nr [...] [...] z obrębu W. (własność Skarbu Państwa - Lasów Państwowych). Wójt Gminy K. B. wskazał, iż w roku 1998 kiedy prowadzone było postępowanie rozgraniczeniowe właścicielami nieruchomości skarżącego byli J. i A. W., zaś H. B. nie przysługiwało do niej ani prawo własności, ani żadne ograniczone prawo rzeczowe ustanowione na niej. Zdaniem organu przedmiotem nowego postępowania byłoby ustalenie tych samych granic, a zatem zachodzi tożsamość sprawy zachowana bez względu na następstwo prawne stron. Powyższe spowodowałoby, że decyzja wydana w wyniku nowego postępowania byłaby dotknięta sankcją nieważności (art. 156 § 1pkt 3 K.p.a.).