Wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2010 r., sygn. I OSK 1033/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska, Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski (spr.), Sędzia WSA del. do NSA Iwona Kosińska, Protokolant Piotr Baryga, po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2009r. sygn. akt II SA/Wa 1793/08 w sprawie ze skargi S. G. na decyzję Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie zwiększenia dodatku specjalnego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2009 r., II SA/Wa 1793/08 oddalił skargę S. G. na decyzję Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] października 2008 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie zwiększenia dodatku specjalnego.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Dowódca Wojsk Lądowych zaskarżoną decyzją na podstawie art. 138 § 1 w zw. z art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania S. G. , utrzymał w mocy decyzję nr [...] z dnia [...] lipca 2008 r. Komendanta Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych w Poznaniu, umarzającą postępowanie w sprawie zwiększenia dodatku specjalnego za okres od lutego 1989 r. do czerwca 1989 r.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż pismem z dnia 27 maja 2008 r., S. G. wniósł o zwiększenie dodatku z tytułu stopnia naukowego za okres od lutego 1989 r. do czerwca 1989 r. Żądanie to jest kolejnym zgłoszonym przez zainteresowanego wnioskiem w sprawie zwiększenia tego dodatku. Już w 2001 r. Komendant Wyższej Szkoły Oficerskiej decyzją z dnia [...] kwietnia 2001 r. odmówił uwzględnienia wcześniejszego wniosku S. G. o przyznanie zwiększonego dodatku specjalnego z tytułu stopnia naukowego doktora. Postępowanie to zakończyło się wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 grudnia 2001 r., II SA 2110/01, w którym Sąd ustalił, że "nie są zasadne roszczenia skarżącego, dotyczące zwiększenia mu dodatku specjalnego z tytułu stopnia naukowego doktora od lutego 1989 r. do czerwca 1989 r.", a ponadto wskazał, że brak było podstaw do uwzględnienia roszczeń skarżącego dotyczących wyrównania odprawy i innych należności, związanych ze zwolnieniem ze służby wojskowej, a także zwiększenia dodatku specjalnego z tytułu stopnia naukowego doktora, skoro sprawy te zostały już rozstrzygnięte odrębnymi decyzjami administracyjnymi. Również w innym wyroku NSA (sygn. akt. II SA 1874/02) w przedmiocie przyznania zwiększonego dodatku specjalnego oraz wysokości odprawy z tytułu zwolnienia ze służby wojskowej Sąd ustalił, że z dniem "1 lutego 1989 r. uległy natomiast zmianie przesłanki zwiększenia tegoż dodatku specjalnego, a skarżący nie zajmował stanowiska naukowo-dydaktycznego, lecz stanowisko wykładowcy zaliczone do stanowisk dydaktycznych" i oddalił skargę S. G. w tym przedmiocie. W latach następnych zainteresowany składał kolejne wnioski w tym samym przedmiocie, mimo wcześniejszego rozstrzygnięcia jego żądań decyzjami administracyjnymi oraz wyrokiem sądu administracyjnego. Postępowania w tych sprawach były umarzane. Ponieważ S. G. zgłasza po raz kolejny to samo żądanie, organ stwierdził, że ze względu na decyzje rozstrzygające sprawę w sposób ostateczny, kolejne postępowanie dotyczące tej materii jest bezprzedmiotowe i z tych względów organ I instancji prawidłowo, w oparciu o art. 105 k.p.a. wydał decyzję umarzającą postępowanie w sprawie wniosku zainteresowanego.