Wyrok NSA z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. II OSK 1823/10

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie: Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędzia WSA del. Małgorzata Masternak-Kubiak /spr./ Protokolant: asystent sędziego Dorota Chromicka po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] S.A. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 kwietnia 2010 r. sygn. akt II SA/Gd 84/10 w sprawie ze skargi [...] S.A. z siedzibą w G. na uchwałę Rady Miasta Gdyni z dnia 25 czerwca 2008 r. nr XXI/507/08 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2010 r., sygn. akt II SA/Gd 84/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę [...] Spółki Akcyjnej w Gdyni na uchwałę Rady Miasta Gdynia z dnia 25 czerwca 2008 r., nr XXI/507/08 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał na następujące okoliczności sprawy:

[...] Spółka Akcyjna w Gdyni wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na uchwałę Rady Miasta Gdyni z dnia 25 czerwca 2008 r. w sprawie uchwalenia Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części dzielnicy Wzgórze Św. Maksymiliana w Gdyni, rejon ulic Wyspiańskiego i Ejsmonda, opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa Pomorskiego dnia 13 sierpnia 2008 r. (Dz. Urz. Woj. Pom. z dnia 13 sierpnia 2008 r. Nr 90, poz. 2319). Przedmiotową uchwałę zaskarżono w następującej części: § 5 ust. 1 pkt 4) lit. a, litera i) przedmiotowego planu "dom, ul. [...], willa [...]", pkt 5) lit. b) i pkt 5) lit. c) Karty terenu do Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nr 1302, numer terenu 33, § 5 ust. 1 pkt 3 lit c) przedmiotowego planu.

Uchwale zarzucono:

- naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy tj. art. 19 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami poprzez jego błędne zastosowanie przez objęcie ochroną konserwatorską budynku willi "[...]" w sytuacji gdy brak było podstaw do zastosowania przedmiotowego przepisu prawa jako podstawy objęcia ochroną konserwatorską obiektu wymienionego powyżej;