Wyrok NSA z dnia 16 marca 2011 r., sygn. I OSK 1693/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Lech Sędziowie sędzia NSA Janina Antosiewicz sędzia del. NSA Jerzy Solarski (spr.) Protokolant asystent sędziego Małgorzata Penda po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 176/10 w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przydziału lokalu mieszkalnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Sygn. I OSK 1693/10
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 czerwca 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 176/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie /zwany dalej WSA/, po rozpoznaniu skargi A. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji /zwanego dalej KGP/ z dnia [...] listopada 2009 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przydziału lokalu mieszkalnego - skargę oddalił.
W uzasadnieniu przedstawiono następującą argumentację faktyczną i prawną: decyzją z dnia [...] sierpnia 1988 r. Nr [...] Szef Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych w S., na podstawie zarządzenia nr 10/88 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 lutego 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału i opróżniania lokalu mieszkalnego i tymczasowych kwater (Dz. Urz. MSW z 1988 r., Nr 2 poz. 7), przydzielił A. G. /z rodziną - żona i córki/ lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w S. (obecnie ul. [...]). Lokal ten został przekazany na czas nieokreślony do dyspozycji poprzednika prawnego RUSW w S., tj. Komendy Powiatowej Milicji Obywatelskiej decyzją Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w S. z dnia [...] lutego 1969 r. Nr [...], a przed A. G. był przydzielony na czas nieokreślony innemu funkcjonariuszowi KPMO w S., B. S. Przed przydziałem lokalu skarżącemu, prawo do dysponowania lokalem przez Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w P. zostało potwierdzone przez Urząd Miasta i Gminy w S. pismem z dnia [...] lipca 1988 r. Nr [...]. Po dokonaniu przydziału tego lokalu skarżącemu, pismem z dnia [...] września 1988 r. Centralna Dyrekcja [...] w W. wystąpiła o jego zwrot, jako zakładowego, powołując się na pismo z dnia [...] grudnia 1968 r., w którym przekazała przedmiotowy lokal do jednorazowego zadysponowania przez Prezydium MRN w S. na rzecz B. S. W przydzielonym lokalu A. G. wraz z rodziną zamieszkiwał do marca 2003 r., po czym wyprowadził się pozostawiając w lokalu żonę z córkami (żona z córkami opuściła lokal [...] marca 2009 r.). Następnie już jako emeryt policyjny (od dnia [...] października 2003 r.) wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2009 r. zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji z/s w R. o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] sierpnia 1988 r. w sprawie przydziału lokalu wskazując, że w dacie jej wydania Szef RUSW w S. nie był dysponentem przedmiotowego lokalu w rozumieniu art. 82 ustawy z dnia 31 lipca 1985 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. z 1985 r. Nr 38, poz. 181 ze zm.), choć nim rozporządzał. Komendant Wojewódzki Policji z/s w R., w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 i § 2, art. 157 § 1 i § 2 oraz art. 158 § 1 k.p.a., odmówił A. G. stwierdzenia nieważności powołanej wyżej decyzji. Po rozpoznaniu odwołania, KGP działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 156 § 1 pkt 2 i § 2 k.p.a. oraz art. 97 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r., Nr 43 poz. 277 ze zm.), utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję wskazując, że decyzja Prezydium MRN w S. z dnia [...] lutego 1969 r. nie zawiera żadnych wyłączeń i ograniczeń czasowych, które ograniczałyby prawo dyspozycji przedmiotowym lokalem przez wskazaną jednostkę MO. Decyzja ta nie została wyeliminowana z obrotu prawnego, a prawo do dysponowania lokalem przez Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych miało potwierdzenie w piśmie UMiG w S. z dnia [...] lipca 1988 r. Zasadnie więc Komendant Wojewódzki Policji uznał, że brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji o przydziale lokalu A. G.
