Wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2011 r., sygn. I OSK 327/11
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska, Sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch (spr.), Sędzia del. NSA Jerzy Solarski, Protokolant starszy sekretarz sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2010 r. sygn. akt II SA/WA 1142/10 w sprawie ze skargi R. T. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia (...) kwietnia 2010 r. nr (...) w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 grudnia 2010 r. sygn. akt II SA/WA 1142/10 oddalił skargę R. T. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia (...) kwietnia 2010 r. nr (...) o zwolnieniu ze służby.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych:
Pismem z dnia 4 listopada 2009 r. Dyrektor Izby Celnej w B. P. zawiadomił o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie zwolnienia ze służby funkcjonariusza celnego R. T. na podstawie art. 105 pkt 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323), w związku z upływem 12-miesięcznego okresu zawieszenia go w pełnieniu obowiązków służbowych, a następnie decyzją z dnia (...) stycznia 2010 r. nr (...), na podstawie art. 105 pkt 10 i art. 188 ust. 2 i 5 powołanej ustawy, zwolnił R. T. ze Służby Celnej z dniem doręczenia decyzji.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że na skutek wszczęcia przeciwko R.T. postępowania karnego o popełnienie przestępstwa z art. 228 § 1 w zw. z art. 12 w zw. z art. 65 § 1 K.k., decyzją Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia 1 sierpnia 2008 r. został on zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych na okres 3 miesięcy począwszy od dnia 1 sierpnia 2008 r. Okres zawieszenia został przedłużony decyzją Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia (...) listopada 2008 r. do czasu zakończenia postępowania karnego. Wobec tego, że okres zawieszenia R.T. w pełnieniu obowiązków służbowych przekroczył 12 miesięcy, a przyczyna zawieszenia nie ustała, to wystąpiły przesłanki z art. 105 pkt 10 ustawy o Służbie Celnej do podjęcia decyzji o zwolnieniu funkcjonariusza ze Służby Celnej. Wydając decyzję w ramach uznania administracyjnego Dyrektor Izby Celnej w B. P. wyjaśnił, że za zwolnieniem R. T. ze służby przemawiała waga zarzucanych mu czynów, tj. zarzut popełnienia przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych (art. 228 § 1 K.k.), które jest przestępstwem o charakterze umyślnym, ściganym z oskarżenia publicznego. Zasadność zwolnienia uzasadnia również dobro służby, które wymaga, aby w gronie funkcjonariuszy celnych znajdowały się osoby wolne od jakichkolwiek podejrzeń, etyczne i praworządne. Słuszność takiego stanowiska wynika również z art. 76 ustawy o Służbie Celnej, w którym ustawodawca wymaga od funkcjonariusza, aby był osobą o nieposzlakowanej opinii. Równocześnie za zwolnieniem ze służby przemawiają względy natury organizacyjnej. Przedłużająca się absencja funkcjonariusza dezorganizuje pracę służby Celnej utrudniają prawidłową realizację nałożonych na nią zadań.
