Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 981/11

W przypadku braku jakiegokolwiek udokumentowania przez krajowego podatnika dostawy towarów z Polski do podatnika z innego kraju unijnego, sam fakt posiadania przez unijnego podatnika określonego towaru oraz przedstawienie przez niego dowodu gotówkowej zapłaty za ten towar, nie są okolicznościami wystarczającymi do stwierdzenia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, która podlegałaby u krajowego dostawcy opodatkowaniu na podstawie art. 42 ust. 1 u.p.t.u. według stawki podatku 0%.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Ryszard Mikosz, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Op 657/10 w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 14 października 2010 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, sierpień i wrzesień 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 5.400 zł (słownie: pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 23 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Op 657/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z 14 października 2010 r., w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, sierpień i wrzesień 2007 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny będący podstawą rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z 8 grudnia 2009 r., określającą skarżącemu zobowiązanie w podatku od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał w uzasadnieniu, że podatnik prowadził działalność gospodarczą i figurował w ewidencji podatników Urzędu Skarbowego w N. jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w okresach od 7 lipca 2001 r. do 28 kwietnia 2006 r. i od 17 listopada 2006 r. do 31 marca 2007 r.) oraz jako osoba wykonująca transakcje wewnątrzwspólnotowe (w okresie od 1 maja 2004 r. do 28 kwietnia 2006 r. i od 20 listopada 2006 r. do 31 marca 2007 r.). Organy w trakcie kontroli ustaliły, że podatnik w kontrolowanych miesiącach 2007 r. nie zaewidencjonował żadnej operacji gospodarczej. W deklaracjach VAT-7 za miesiące od stycznia do kwietnia 2007 r. podatnik nie wykazał żadnych dostaw, nabyć, podatku należnego i naliczonego, zaś za pozostałe miesiące 2007 r. deklaracji w ogóle nie złożył. Jednocześnie, w oparciu o informacje uzyskane od niemieckiej administracji podatkowej, ustalono, że podatnik dokonywał transakcji z niemiecką firmą A. GmbH. Z dokumentów przekazanych przez niemieckie organy podatkowe, zatytułowanych "gutschriff" wynikało, że w miesiącach od stycznia do kwietnia oraz w sierpniu i wrześniu 2007 r. podatnik dokonał na rzecz ww. podmiotu dostaw katalizatorów. Potwierdził to również materiał dowodowy zebrany w postępowaniu kontrolnym przeprowadzonym przez polskie organy podatkowe, w szczególności zeznania świadków, w tym wyjaśnienia podatnika, który przyznał, że ww. dokumenty obrazują rzeczywiste transakcje i opisał ich przebieg. Jednocześnie jednak strona w toku postępowania nie przedstawiła żadnych dowodów dotyczących źródeł zaopatrzenia w towary, dokumentów potwierdzających ich nabycie i uiszczenie za nie zapłaty. Dodatkowo organy zauważyły, że dokumenty zostały wystawione przez firmę A. w dniach: 16 kwietnia, 1 i 21 sierpnia oraz 4 września 2007 r., tj. w okresie, w którym podatnik nie prowadził zarejestrowanej działalności gospodarczej.