Wyrok NSA z dnia 12 września 2013 r., sygn. I FSK 1253/12

Istotą pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego jest pomoc w zrozumieniu przez podmioty gospodarcze (podatników) treści często niezrozumiałych dla nich przepisów podatkowych oraz pomoc w subsumcji tych przepisów do przedstawianego stanu faktycznego. Jeśli zatem podatnik dane przepisy rozumie w sposób błędny i wysnuwa w nich fałszywy wniosek, obowiązkiem organu było jednoznaczne stwierdzenie tego faktu i to w sposób, który będzie zrozumiały dla przeciętnej osoby, która nie zajmuje się zawodowo przepisami prawa podatkowego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 12 września 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Po 251/12 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa A. G. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 29 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do października 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. na rzecz Przedsiębiorstwa A. G. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji oraz przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 9 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Po 251/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, w wyniku skargi Przedsiębiorstwa A. G. spółka z o.o. w P. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 29 grudnia 2011 r., wydaną w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do października 2006 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z dnia 4 listopada 2011 r. określił spółce: (1) nadwyżkę podatku od towarów i usług naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w kwotach niższych od deklarowanych za styczeń, luty, marzec kwiecień, maj, czerwiec i sierpień 2006 r. oraz (2) zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług zamiast deklarowanej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za lipiec, wrzesień i październik 2006 r.