Wyrok NSA z dnia 29 maja 2013 r., sygn. II GSK 2347/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia del. WSA Wojciech Kręcisz Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2013 r. skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 września 2011 r. sygn. akt IV SA/Wa 668/11 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o rybołówstwie 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz A. S. 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 września 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 668/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.; zwana dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę A. S. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2011 r. (nr [...]), którą organ ten uchylił decyzję Okręgowego Inspektora Rybołówstwa Morskiego w [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r. (nr [...]; wymierzającą A. S. karę pieniężną w wysokości 1000 zł za prowadzenie ukierunkowanych połowów dorszy podczas obowiązywania zakazu połowu tego gatunku) i wymierzył A. S. karę pieniężną w wysokości 2000 zł. Organ odwoławczy rozpatrywał sprawę dwukrotnie, bowiem poprzednia decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2009 r. została uchylona prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 1959/09.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów administracji rozstrzygających niniejszą sprawę. Organy te ustaliły, że A. S. jako armator statku rybackiego [...] (o długości całkowitej mniejszej niż 10 m) w dniach [...] października 2007 r. prowadził w Morzu Bałtyckim połów dorsza (złowił i przywiózł do portu 1330 kg dorszy), pomimo obowiązywania w okresie od 11 lipca do 31 grudnia 2007 r. wprowadzonego przez Komisję Europejską zakazu połowu dorsza w związku z wyczerpaniem ogólnej kwoty połowowej przyznanej Polsce na 2007 r. Z uwagi na to decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. Okręgowy Inspektor Rybołówstwa Morskiego nałożył na A. S. karę pieniężną w wysokości 1000 zł, wskazując jako podstawę prawną tego rozstrzygnięcia art. 63 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie (Dz. U. Nr 62, poz. 574 ze zm.) w związku z § 4 pkt 39 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 kwietnia 2005 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych za naruszenia przepisów o rybołówstwie (Dz. U. Nr 76, poz. 671; dalej powoływanego jako "rozporządzenie MRiRW z 21 kwietnia 2005 r."). Rozpatrując ponownie (po wyroku WSA w Warszawie z dnia 16 marca 2010 r. o sygn. akt IV SA/Wa 1959/09) odwołanie strony, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. uchylił rozstrzygnięcie organu I instancji i wymierzył A. S. karę pieniężną w wysokości 2000 zł, wskazując jako podstawę prawną tego rozstrzygnięcia art. 63 ust. 1 pkt 3 ustawy o rybołówstwie w związku z § 4 pkt 21 rozporządzenia MRiRW z 21 kwietnia 2005 r. Minister wyjaśnił, że zakaz prowadzenia połowów dorszy został wprowadzony rozporządzeniem Komisji (WE) nr 804/2007 z dnia 9 lipca 2007 r. ustanawiającym zakaz połowów dorsza w Morzu Bałtyckim (podobszary 25-32, wody WE) przez statki pływające pod banderą Polski (Dz. Urz. UE L 180 z dnia 10 lipca 2007 r., s. 3; dalej powoływanego jako "rozporządzenie nr 804/2007") i był podyktowany znacznym przekroczeniem przez polskich rybaków ogólnej kwoty połowowej dorszy, jaka została przyznana Polsce w 2007 r. Przekroczenie to wynikało z preambuły wspomnianego rozporządzenia oraz z danych z Europejskiego Systemu Wymiany Danych (FIDES III). Zdaniem organu odwoławczego, zmiana wysokości wymierzonej kary (z 1000 zł na 2000 zł) nie naruszała zakazu reformationis in peius, bowiem pozostawienie w obiegu prawnym decyzji orzekającej wysokość kary poniżej dolnej granicy określonej w § 4 pkt 21 rozporządzenia MRiRW z 21 kwietnia 2005 r. (tj. 2000 zł) rażąco naruszałoby interes społeczny i godziłoby w konstytucyjną zasadę równości, gdyż podmioty wykonujące rybołówstwo (armatorzy, kapitanowie), będący w podobnej sytuacji, karani byli na podstawie innego przepisu, przewidującego nałożenie znacznie wyższej kary za prowadzenie połowów organizmów morskich, których ogólna kwota została wyczerpana.