Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2013 r., sygn. I OSK 2063/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Konrad Młynkiewicz po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 maja 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 447/12 w sprawie ze skargi J. W. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wniosku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 maja 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 447/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. W. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2012 r., nr [...], w przedmiocie zwrotu wniosku w sprawie wypłaty rekompensaty.

Jak wynika z jego uzasadnienia wyrok ten wydano w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...], Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi stwierdził nieważność orzeczenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia [...] maja 1949 r., Nr [...], oraz orzeczenia Wojewody Pomorskiego z dnia [...] stycznia 1949 r., dotyczących stwierdzenia, iż nieruchomość ziemska B., powiat c., księgi wieczyste [...], [...], [...], [...] i [...] o łącznej powierzchni 110,2851 ha, stanowiąca własność W. i B. małż. W., podlega działaniu art. 2 ust. 1 lit e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r., Nr 3, poz. 13 ze zm.). Pismem z dnia 30 września 2011 r. J. W. zwrócił się do Wojewody Pomorskiego o podjęcie działań mających na celu przywrócenie jemu oraz pozostałym spadkobiercom po B. i W. W. utraconej własności na mocy uchylonych decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r. orzeczeń z 1945 i 1949 r., względnie wypłacenie stosownej rekompensaty. Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2011 r., znak [...], Wojewoda Pomorski zwrócił wniosek J. W. wskazując, iż roszczenia wynikające ze szkód będących następstwem wydania wadliwych orzeczeń z lat 40-tych ubiegłego wieku powinny być dochodzone przed sądem powszechnym, w myśl odpowiednich regulacji kodeksu cywilnego. Art. 160 kodeksu postępowania administracyjnego został bowiem uchylony przez ustawę z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1692) z dniem 1 września 2004 r. W myśl przepisu przejściowego - art. 5 tej ustawy - wcześniejsze regulacje, statuujące drogę administracyjną dochodzenia roszczeń, nie dotyczą przypadków, gdy orzeczenie w przedmiocie nieważności decyzji nacjonalizacyjnych zostało wydane po uchyleniu art. 160 K.p.a. Przywołano w tym zakresie uchwałę pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 31 marca 2011 r. sygn. akt III CZP 112/10 (OSNC 2011/7-8 poz. 75). Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2012r., nr [...], Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, po rozpatrzeniu wniesionego przez J. W. zażalenia, utrzymał w mocy postanowienie Wojewody Pomorskiego z dnia [...] grudnia 2011 r., podzielając sformułowany przezeń pogląd sprowadzający się do tezy, że skoro decyzja w przedmiocie nieważności orzeczeń o przejęciu nieruchomości zapadła po uchyleniu art. 160 k.p.a., odszkodowania należy dochodzić na drodze sądowej.