Wyrok NSA z dnia 25 lutego 2014 r., sygn. I OSK 1151/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) sędzia del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant starszy asystent sędziego Piotr Baryga po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 896/12 w sprawie ze skargi E. T., K. T.-Ż., M. T.-Ż., M. O., J. D. i W. D. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju solidarnie na rzecz E. T., K. T.-Ż., M. T.-Ż., M. O., J. D. i W. D. kwotę 540 (pięćset czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

I OSK 1151/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 23 października 2012 r., I SA/Wa 305/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z [...] marca 2012 r., [...], w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że w niniejszej sprawie Minister Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej, działając jako organ odwoławczy, naruszył przepisy art. 138 § 1 pkt 2, art. 105 § 1 i art. 157 § 1 w zw. z art. 5 § 2 pkt 4 i art. 17 pkt 2 k.p.a., w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy.

Trafne jest - co do zasady - stanowisko Ministra, że istnieje koncepcja ustalania organu wyższego stopnia, o którym mowa w art. 157 § 1 k.p.a., polegająca na założeniu, że organ wyższego stopnia, który ma orzekać w trybie nadzoru, ustala się w oparciu o aktualne przepisy, a oceny decyzji poddanej nadzorowi dokonuje się w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej wydania i koncepcja ta znajduje potwierdzenie w orzeczeniach sądów administracyjnych oraz w doktrynie (np. M. Jaśkowska - komentarz do art. 157 k.p.a., LEX 2009, postanowienie NSA z 23 września 2003 r., II SA 1484/03). Zgodnie z tą koncepcją organ wyższego stopnia w znaczeniu art. 157 § 1 k.p.a., określany jest według nowego stanu prawnego. Jeżeli więc nastąpiła zmiana kompetencji organów, wskutek np. zmian w podziale administracyjnym, wyznacza się w świetle aktualnie obowiązujących przepisów organ I instancji i w zależności od konkretnej regulacji odpowiednio organy wyższego stopnia.