Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. II FSK 237/15

Art. 3 P.p.s.a. określa zatem przedmioty zaskarżenia, wyznacza zakres właściwości rzeczowej sądu administracyjnego, a tym samym zakres rzeczowy postępowania sądowoadministracyjnego. Sąd może zatem go naruszyć wykraczając poza wyznaczoną nim właściwość rzeczową (rozpoznając skargę na akt lub czynność nie poddane jego kognicji) bądź odmawiając merytorycznego rozpoznania sprawy leżącej w jego właściwości (poprzez uznanie skargi za niedopuszczalną – art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). Nie może zaś mu uchybić dokonując tej kontroli, nawet gdyby jej wynik i zastosowany środek nie odpowiadał prawu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia del. WSA Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 listopada 2014 r., sygn. akt III SAB/Po 10/14 w sprawie ze skargi R. N. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koninie w przedmiocie zmiany decyzji ostatecznej dotyczącej ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku rolnym i podatku od nieruchomości za 2010 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 18 listopada 2014 r., sygn. akt III SAB/Po 10/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę R. N. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koninie w przedmiocie zmiany decyzji ostatecznej dotyczącej ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku rolnym i podatku od nieruchomości za 2010 r.