Wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2015 r., sygn. II FSK 3096/12

Sformułowanie zawarte w art. 26b ust. 4 "od tej części kredytu, która nie przekracza kwoty..." nie budzi problemów interpretacyjnych. Wykładnia językowa wskazanego przepisu prowadzi do jednoznacznego wniosku, że dla ustalenia limitu, o jakim mowa w art. 26b ust. 4 u.p.d.o.f. niezbędnym było odniesienie się do kwoty kredytu, jaka wynika z umowy kredytowej, natomiast wbrew twierdzeniom skarżącej brak było jakichkolwiek podstaw, by za podstawę obliczeń wziąć kwotę zadłużenia, jaka pozostała do spłacenia kredytobiorcy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia WSA (del.) Andrzej Jagiełło, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 3338/11 w sprawie ze skargi B. S. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 9 sierpnia 2011 r. nr IPPB4/415-443/11-2/MP w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 3338/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B. S. na interpretację indywidualną Ministra Finansów (organu upoważnionego: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie) z dnia 9 sierpnia 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez sąd pierwszej instancji wynika, że wnioskiem z dnia 2 czerwca 2011 r. (data wpływu do organu) B. S. zwróciła się do działającego z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie tzw. ulgi odsetkowej. Jak wskazała wnioskodawczyni, od 2006 r. korzysta ona z możliwości odliczenia ulgi odsetkowej, przewidzianej w art. 26b ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., nr 14, poz. 176 ze zm., dalej "u.p.d.o.f."). W 2006 r. odliczyła odsetki za okres od 2002 r. do 2006 r., a w kolejnych latach odsetki za dalsze lata. Podstawą korzystania ze wskazanej ulgi jest fakt, że: