Wyrok NSA z dnia 31 marca 2015 r., sygn. II OSK 2076/13

Nałożenie na organy prowadzące postępowanie administracyjne obowiązku wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego nie zwalnia stron tego postępowania od współudziału w realizacji tego obowiązku.

Teza od Redakcji

Dnia 31 marca 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny sędzia NSA Robert Sawuła sędzia del. WSA Sławomir Pauter /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. i T. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 29 maja 2013 r. sygn. akt II SA/Bk 116/12 w sprawie ze skargi H. i T. M. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie rozbiórki budynku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 116/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę H. i T. M. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie rozbiórki budynku. Wyrok został wydany w następującym stanie sprawy.

Na podstawie informacji H. i T. M. o złym stanie technicznym i konieczności wyburzenia budynku gospodarczego na działce nr geod. [...] w [...] przy ul. [...], będącego własnością C. B., Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] wszczął z urzędu postępowanie mające na celu ocenę legalności jego wzniesienia i użytkowania. Wojewódzki Sąd Administracyjny dwukrotnie, wyrokami z 19 sierpnia 2010 r., II SA/Bk 294/10 oraz z 14 czerwca 2012 r., II SA/Go 186/12 uchylał decyzje wydane w sprawie przez organy nadzoru budowlanego.

Rozpatrując sprawę po raz kolejny PINB w [...] badał m.in., czy inwestorka posiadała pozwolenie na budowę w zakresie przebudowy przedmiotowego budynku. Z uzyskanych informacji wynikało jednak, że brak jest dokumentów, które by ten fakt potwierdzały lub zaprzeczały. Organ przesłuchał również świadków L. Ż. i M. Ż., którzy potwierdzili, że przebudowa miała miejsce w latach siedemdziesiątych. Inni świadkowie J. G. i W. G. ponownie zeznając zaprzeczyli, aby przebudowa miała miejsce w latach 1989-91, jak to twierdzili skarżący. Również świadek A. K. potwierdził, że od 1990 r. przedmiotowy budynek nie był przebudowywany, zaś w 1994 r. był pożar, w wyniku którego zniszczeniu uległa dokumentacja archiwalna przedmiotowego budynku. Odnośnie posiadanego pozwolenia na budowę i przebudowę zeznawała także C. B., potwierdzając, iż stosowne pozwolenia uzyskała.