Wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. II FSK 322/14
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 września 2013 r. sygn. akt I SA/Lu 15/13 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 14 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
I.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt. I SA/Lu 15/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 14 listopada 2012 r. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.
I.2. Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że przedmiotem postępowania przed organami podatkowymi było zobowiązanie w podatku dochodowym od dochodu z odpłatnego zbycia wyodrębnionej nieruchomości lokalowej, stanowiącej lokal mieszkalny wraz z przynależnym miejscem postojowym za cenę 898.000 zł. W ustalonym przez organy stanie faktycznym małżonkowie A. i T. B. nabyli odpłatnie opisaną nieruchomość na podstawie umowy z dnia 2 października 2003 r. Nieruchomość ta została nabyta przez małżonków na zasadach wspólności ustawowej za kwotę 387.000 zł. Następnie w dniu 16 marca 2004 r. małżonkowie umownie, w formie aktu notarialnego, postanowili wyłączyć wspólność ustawową majątkową na rzecz ustroju rozdzielności majątkowej. W dalszej kolejności małżonkowie zawarli umowę darowizny, w formie aktu notarialnego, w dniu 12 marca 2007 r., mocą której T. B. darował A. B. cały swój udział w ww. nieruchomości lokalowej. Strony ustaliły wartość tego udziału na 200.000 zł. Od tej darowizny nie został pobrany podatek od spadków i darowizn, ponieważ dotyczyła ona osób należących do I grupy podatkowej. W dniu 30 czerwca 2010 r. A. B. sprzedała tę nieruchomość lokalową, jako wyłączny właściciel, ujawniony w księdze wieczystej, osobie trzeciej za cenę 898.000 zł. Oświadczeniem z dnia 4 kwietnia 2011 r. T. B. odwołał darowiznę z dnia 12 marca 2007 r. (która obejmowała udział w sprzedanej nieruchomości lokalowej) i powołał się na rażącą niewdzięczność obdarowanej, która miała sprzedać mieszkanie wbrew wcześniejszym uzgodnieniom małżonków, że mieszkanie nie będzie zbywane. W związku z odwołaniem darowizny T. B. wezwał A. B. do zapłaty 450.000 zł. Okoliczności faktyczne sprawy pozostają poza sporem.
