Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 9 maja 2017 r., sygn. I FSK 1550/15

Podatek od towarów i usług

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA (del.) Halina Adamczewska - Wasilewicz (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L.L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 279/15 w sprawie ze skargi L.L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 10 grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do października 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od L.L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 1200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania administracyjnego.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2015r. sygn. akt I SA/Kr 279/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę L. L. (Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 10 grudnia 2014r.

w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do października 2009r.

1.2. Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji podał, że podstawą rozstrzygnięcia były ustalenia, iż faktury wystawione przez K. R. B. sp. z o.o.

w K. oraz C. sp. z o.o. w W. nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, stąd zastosowanie miał art. 88 ust. 3a pkt 4

lit. a) ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535

ze zm.) - powoływanej dalej jako: "u.p.t.u". W motywach decyzji organ II instancji podniósł, że wymienione Spółki służyły zatajeniu faktycznej działalności innych osób, natomiast Skarżący dokonując z nimi transakcji, nie wykazał się starannością

i ostrożnością, jakiej można oczekiwać od przedsiębiorcy.

W ocenie organu, transakcje zakupu telefonów komórkowych przez Skarżącego od spółki K. R. B. mają charakter fikcyjny. Organ stwierdził, że rzeczywistym dostawcą tego towaru był J. J., pełniący funkcję Prezesa Zarządu A. sp. z o.o. z siedzibą w G. oraz A. sp. z o.o. z siedzibą

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00