Wyrok NSA z dnia 26 maja 2017 r., sygn. I FSK 1872/15

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. (obecnie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 lipca 2015 r., sygn. akt VIII SA/Wa 1189/14 w sprawie ze skargi D. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 16 września 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2012 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę w całości, 3) odstępuje od zasądzenia od skarżącego D. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu I instancji.

1. Zaskarżonym wyrokiem z 1 lipca 2015 r., sygn. akt VIII SA/Wa 1189/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi D. S. (dalej zwany "skarżącym") uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 16 września 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2012 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z 7 lipca 2014 r. nr [...] (dalej zwany "organem I instancji").

2. Przedstawiony przez sąd I instancji przebieg postępowania podatkowego.

2.1. Sąd I instancji, przedstawiając przebieg postępowania podatkowego ustalił, że skarżący podpisał i wystawił w imieniu Fundacji R. (dalej zwana także jako "fundacja") 2 faktury VAT na rzecz R. Sp. z o. o. z siedzibą w R. Z treści faktur wynikło, że dokumentowały one dostawę materiałów skóropodobnych do produkcji obuwia w ilości 2000 m2 na kwotę brutto 59.040 zł (VAT 11.040 zł) i dostawę skóry obuwniczej w ilości 490,1 m2 na kwotę brutto 57.268,19 zł (VAT 10.708,69 zł). Powyższe faktury, według organu I instancji, nie odzwierciedlały rzeczywistości, gdyż Fundacja R. nie figurowała w rejestrach właściwego urzędu skarbowego jako podatnik VAT, nie składała deklaracji i informacji podatkowych, zaś ujawniony w treści faktury numer identyfikacji podatkowej (NIP) nie dotyczył Fundacji oraz nie występował w Centralnym Rejestrze Podmiotów Krajowej Ewidencji Podatników. Organ I instancji zwrócił też uwagę na to, że Fundacja nie prowadziła działalności gospodarczej i pomimo formalnego jej ustanowienia oraz wpisania do rejestru fundacji 31 stycznia 1989 r., nigdy nie została ona wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego. To zaś - jak zaznaczył - oznaczało, że fundacja, jako podmiot nieistniejący, nie mogła ponosić odpowiedzialności za wystawione w jej imieniu faktury. Organ I instancji ustalił, że skarżący świadomie wystawił 2 faktury VAT posługując się danymi Fundacji R., której w przeszłości był członkiem zarządu, a nawet fundatorem, które to faktury zostały wprowadzone do obrotu prawnego a skarżący nie wpłacił podatku w nich wykazanego.