Wyrok NSA z dnia 10 marca 2017 r., sygn. I OSK 1341/15
W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się zgodnie, że rażące naruszenie prawa to wada oczywista i niedająca się pogodzić ze standardami państwa prawa. Rażące naruszenie prawa to naruszenie tzw. kwalifikowane, o szczególnie dużym ciężarze gatunkowym, oczywiste, czyli takie, które stanowi zaprzeczenie stanu prawnego istotnego z punktu widzenia danego rozstrzygnięcia. Przy czym chodzi o stan prawny w zakresie jego obowiązywania i interpretacji niewątpliwy, niepozwalający i nierodzący rozbieżności w wykładni. Cechą rażącego naruszenia prawa jest to, że treść decyzji pozostaje w wyraźnej sprzeczności z treścią przepisu przez ich proste zestawienie ze sobą, przy czym nie chodzi tu o błędy w wykładni prawa, a o przekroczenie prawa w sposób jasny i niedwuznaczny. Charakter tego naruszenia powoduje, że decyzja nie może być akceptowana, jako akt wydany przez organ praworządnego państwa.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Iwona Bogucka sędzia NSA Jolanta Rudnicka sędzia del. WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) Protokolant starszy inspektor sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. P., A. P. i J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 3061/13 w sprawie ze skargi A. P., A. P. i J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 7 stycznia 2015 r. oddalił skargę A. P., J. P. i A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z [...] września 2013 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie decyzją z [...] listopada 1999 r. stwierdziło nieważność orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z [...] stycznia 1964 r., z tym zastrzeżeniem, że co do lokali mieszkalnych nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] oraz związanego z nimi prawa użytkowania wieczystego gruntu działki ew. nr [...] z obrębu [...] o pow. 504 m2 znajdującej się pod budynkiem doszło do nieodwracalnych skutków prawnych i w tym zakresie, na podstawie art. 158 § 2 k.p.a. stwierdziło wydanie zakwestionowanego orzeczenia z naruszeniem prawa. Organ podkreślił, że zaistniały nieodwracalne skutki prawne z uwagi na sprzedaż ww. lokali i odpowiednich udziałów w użytkowaniu wieczystym części działki, związanych z prawem własności poszczególnych lokali, a dokonane czynności cywilnoprawne nie mogą być zniesione przez organ administracji.
